İSLÂMİ SEMBOLLER

H24/ Makale / Mehmet Ali BİÇER 

Maddi ve manevi dünyamızda semboller küçümsenemez. Düşüncelerimizi canlı tutmak, somutlaştırmak veya dışarıya yansıtmak için sembol (simge, remiz, rumuz, timsal, işaret, marka) kullanırız. Ekonomik, siyasi, sosyal hayatta şirketler ve siyasi partiler amblem, logo dedikleri sembolleri toplumda, daha etkin ve kalıcı tanınabilmek, ayırıcı özelliklerini, niteliklerini diğerlerinden fark ettirmek maksadıyla kendilerini sembol kullanma zorunda hissederler. İstismarcılar var diye semboller hiçbir zaman terk edilemez.

SEMBOL İLETİŞİM ARACIDIR

Bir yerleşim yerine uzaktan bakıldığında minarenin gözükmesi o beldenin, ya eskiden veya bugün içinde yaşayanların Müslüman olduğu kanaati hemen kendini gösterir. Uzağınızdaki bir objenin kadın veya erkek mi olduğu, emareleri ile kendini belli eder. İlk bakışta yüzünde sakal görülmüşse o kişinin erkek olduğu bilinir. Semboller toplumsal iletişim aracıdır. İslam’a saldırmak isteyen çarpık zihniyetler, sembollere alaylı yaklaşır ve karikatürize ederler.

GÜÇLÜ SEMBOLLER

Ezan’ı şerif, Selâmün Aleyküm, Allah’ü Ekber, Minare, Tevhid Bayrağı, Hilal, cübbe, sarık (Hıristiyanlarda Haç, Yahudilerde altı köşeli yıldız) evrensel birer semboldür ki, insanlar rahatlıkla birbirleriyle kısa sürede tanışırlar. Özel de ise bayrak, filâma, sakal, tesettür şekli tamamlayıcı birer unsur olurlar. Kur’an’ı Kerim’de ve Hadis’i Şerif’lerde minare sözcüğü geçmiyor, Asr’ı Saadet Dönemi’nde minare uygulaması görülmemiş, minare hicretten yedi asır sonra ortaya çıkmıştır ve bidat diyerek hemen minareleri yıkmak sembolün gücünü kavrayamamak ve böylece kiliseleri, havraları ise ihya etmek demektir. Minare yıkılamıyorsa, sakal da kesilmez.

KADININ SEMBOLÜ

Kadının sembolü başörtüsüdür. Başörtüsünün kullanım şeklini örnek rol modelimiz Hazreti Muhammed (S.A.V.) belirlemiştir. Modernist, feminist ve batıl zihniyetlerin müdahalesi söz konusu olamaz. Türban, sıkma baş gibi çağdaş kavramlar başörtüsünü dejenere etmeye yöneliktir. Hormon bozukluğu sonucu tek, tük yüzünde sakal çıkmış bir kadının o kılları temizlemesi dininin gereğidir. Kadının süsü ve ziyneti saçlarıdır.

ERKEĞİN SEMBOLÜ

Biz İslam’a uymak durumundayız. İslam’ı kendimize benzetmeye çalışmakla emperyalistlerin kültürel savaşında yenik düşmemizle karşı karşıya gelebiliriz. İslam’da şekil var ancak, şekilcilik yoktur. Sakalın uzunluğu veya kısalığı kültürel, sıcak, psikolojik savaşta değişebilir. Çenede top sakal Peygamberimiz (S.A.V.)’in uygulamasında görülmemiştir. Sakal ve bıyık bir bütündür. Sakal bırakmak Efendimiz (S.A.V.)’in hem uygulamalı hem de sözlü sünnetidir. Sakal bırakmak veya kesmek örf, adet, gelenek değildir. Kadınlara benzememek için hiç olmazsa boyu kısa sakal bırakmalıdır. Çünkü; yaratılış itibariyle sakal erkeklere özel bir süstür. Keçide sakal, kedide bıyık var demek, edep sınırlarını zorlamak olur.

SAKAL SEMBOLDÜR

Sünnet’i Seniyye’ye uygun sakal karşıdakilere güven verir. Kişinin manevi bekçisidir. Kötü yerlere, işret topluluklarına katılmayı önler. Sakal erkeğin sigortasıdır. Yanlış bir iş yapma halinde “sakalından utan” sözü nefsani arzularımıza engel olduğu için bahanemiz oluyor. Yasal hiçbir engel olmadığı halde, hatta sakal ve bıyık meslek kıyafetinin bir parçası görülmesine rağmen, Diyanet görevlilerinin sakalsız olmalarına bir anlam vermek gerçekten zordur. Batı’da, Avrupa’da sağlığa ve cinselliğe yararlı olması nedeniyle sakal bırakan ünlüler vardır.