TARIM VE ZÄ°RAATÇÄ°LÄ°K ÖZENDÄ°RÄ°LMELÄ°
H24/Makale/ Ä°brahim Halil ER
Günümüzde Köylülük tahkir konusu oluyor. Halbuki bunu yüceltmeli. Batıda çiftçilik saygındır. Japon kalkınmasının sürecini araÅŸtırmıştım bir zamanlar. Japonya da en tahkir edilen sınıf tüccar ve en idealize edilen sınıf ise askeri yönetici sınıf olan Åžogunlardı.
Japon imparatoru, batı kalkınmasının arkasındaki dinamiÄŸin ticaret olduÄŸunu gördüÄŸünden ticareti güçlendirmeye karar verir. Fakat toplumda tahkir edilen bir sınıfı nasıl güçlendirecek ve cazibe merkezi haline getirecek? BulduÄŸu çözüm Åžogunları bu iÅŸin içine sokmak ve tüccar sınıfını ÅŸogunlaÅŸtırmaktı.
Bu sistemde de baÅŸarılı oldu. Tüccar sınıfı, özendirildiÄŸi ve saygın bir meslek haline geldiÄŸi için kısa zamanda Japon kalkınmasının bel kemiÄŸi iÅŸlevini gördü. Bizim de tarım ve ziraat için benzer yöntemler izlememiz gerekir. Bir de köylülük ile çiftçiliÄŸi, tarım ve ziraatçiliÄŸi birbirinden ayıramadık.
Yani insanın tarım ve ziraatçilikle uÄŸraÅŸması için illa köylü olması veya köye yerleÅŸmesine gerek yok. Bunu da herhangi bir iÅŸ gibi profesyonelce yapmasını öÄŸrenmeliyiz. Yani insanlar ÅŸehirde otururken bile sabah fabrikaya gider gibi tarım, hayvancılık ve ziraat iÅŸine gidebilmeli...
Bu sektör de klasik köylü iÅŸletmeciliÄŸi deÄŸil de profesyonel bir iÅŸletmeciliÄŸe dönüÅŸmeli, uzmanlardan destek alarak iÅŸin üretiminden satışına kadar organize edilmelidir. Ayrıca, köylü ürettiÄŸinin karşılığını alamıyor.
Yani ürünler aracılar nedeniyle köylüden yok pahasına alınıyor ve asıl para kazanan bu aracılar oluyor.
Devletin bu sömürüyü durdurması gerekir yoksa kimse artık üretim yapmaz. Aracılar köylüden 50 kuruÅŸa aldıkları ürünü büyük ÅŸehirlerde 3 veya 4 liraya satıyorlar. Peki köylü bu parayla ne yapabilir?
Masrafları bile kurtaramaz. Bu nedenle aracıların sömürüsünden kurtaracak düzenlemeye acilen geçilmelidir.