İSLÂM’DA SİYASET

H24/ Makale/ Mehmet Ali BİÇER 

Aykırı karakterleri birarada tutabilme ve insanları yönetme sanatı olarak bilinen siyaset, Arapça kökenli gütmek, terbiye etmek, eğitmek anlamındadır. Tanınmış İslâm Hukukçusu İbn-i Abidin “Siyaset; İnsanları Dünya ve Ahiret’te kurtuluş yollarına irşad etmek maksadıyla onların refah, huzur ve menfaatleri için çalışmaktır.” diye tarif etmiştir. Antik Yunan filozofu Platon/Eflatun, "Siyasetle ilgilenmeyeni, cahiller yönetir." demiştir.

POLİTİKA, YUNANCA’DIR

İnsanların isteklerine göre farklı şekilde davranış sergilemeye, çok yüzlülük göstermeye, Devlet işlerini halkın isteği doğrultusunda düzenlemeye ve yürütmeye, Yunanca kökenli olan politika sözcüğü siyaset ile karıştırılmaktadır. Politika; Rant uğruna toplumu manipüle etme, algılama ve aldatma sanatıdır. Bu çalışmalar enformasyon, bilgi birikimi, deneyim, altyapı ile toplum mühendisliği ister. Halkımız, politikayı yalancılık olarak tarif etmiştir.

SİYASET BİR İBADETTİR

İslâm’ın Asr’ı Saadet Mekke Dönemi’nde Necm Suresi ile edebiyat, Medine Dönemi’nde devlet yönetimi ile siyaset öne çıkmıştır. Hz.Muhammed (S.A.V.) Medine İslâm Devlet Başkanlığını Nebevi Camisi’nde yürütmüştür. Unutmayalım ki, Dört Büyük Halife de Devlet Başkanlığı yapmışlardır. Medreselerde “Siyaset Bilimi” dersleri okutulmuştur. Siyaset, namaz ve oruç gibi bir ibadettir. Allah’ın hoşuna gidecek her iş ibadet hükmündedir.

PEYGÂMBER SİYASET

İslam’i siyasette varılmak istenen hedef; Toplumun can, mal, akıl, nesil ve din güvenliğidir. Çağlarüstü, örnek rol model siyasetçi Hazreti Muhammed (S.A.V.)’in temiz ve adil siyasetinde, 18 Aşiret reisi ile her inanç grup temsilcilerinin katıldığı toplantıda 47 Maddelik Medine Anayasası tarihdeki yerini almıştır. Büyük Selçuklu Hükümdarı Melikşah’ın Veziri Nizamül Mülk’ün “Siyasetname” adlı eserini de burada anmanın elbette faydası olacaktır.

FİRAVUN SİYASETİ

Her türlü yöntemin ve ahlâksızlığın mubah sayıldığı, korkuların ve düşmanlıkların üretildiği, kirli-pis siyasete “Firavun Siyaseti” denir. Algı operasyonları ile halk narkozlanır ve ahmaklaştırılır. Aklını kullanmayana ahmak denir. Böylece toplum eleştiri ve sorgulama cesaretini kaybeder. Zalim Firavun Siyasetinde; Karun (Zengin), Belâm (Din Bilgini), Haman (Bürokrat), Sihirbaz (Medya), Mele (Kanaat Önderi) ve Güvenlik güçleri payanda olurlar.

ŞİRK SİYASETİ

Allah’ın kuralları ile resmi ideolojilerin kurallarını ortaklaşa paylaşan, Hem Allah’ı hem de halkı memnun etmeyi amaçlayan, Hak ile batıl’ın sentezini kurgulayan Müşrik Ebu Cehil’in mantığına “Şirk Siyaseti” denir. Vatandaşlık, aile, ticaret, askeri, cezai, savaş ve diplomasi uygulamaları hep bu anlayış ile sürdürülmek istenir. Şirket sözcüğünün esprisi de bu ortak çalışmadır. (Lütfen! “İstismarın Boyutu” Adlı Onuncu Makalemizi Okuyunuz.)

SİYON SİYASETİ

Dini siyasete alet etmeyin. Cami Siyaset yeri değildir. Karışma hükümet işine, akşam evine sabah işine. Camiler açık, daha ne istiyorsun. Kıl beşi bil işi. Söylemleri, çarpık ırkçı-siyon zihniyetinin birer yansımasıdır. Günümüzde; Hristiyan Vatikan ile Yahudi İsrail tam anlamıyla DİN-Şeriat Devletidir. İngiltere Vatikan Kilisesi’nden, Mısır El-Ezher Ulemasından fetvalar almaktadır. (Lütfen! “Haim Nahum Doktrini” Adlı Dördüncü Makalemizi Okuyunuz.)

HALKIN SİYASETİ

Avam olarak nitelendirilen cahil halk kesimi, menfaat elde edebilme adına, kendi çapında siyasetler üretmiştir. Köprü siyaseti, Çalı siyaseti, Tavuk siyaseti, Sürü siyaseti, Dalkavuk siyaseti bunlardandır. Etliye sütlüye karışma suya sabuna dokunma, gelen ağam giden paşam, öldü kral yaşasın yeni kral, el öpmekle dudak aşınmaz, deyimleri siyaset konusunda en meşhur olanlarıdır. Özgüvenini yitirmiş olan halk (avam) güdülmek ister.

SİYASET YASAĞI OLANLAR

Her insan siyaset yapamaz. İslâm hukukunda, siyaset yasağı getirilen kişiler şunlardır; Kâfirler, zalimler, münafıklar, çifte standartlılar, büyük günah işleyenler, övünenler, çirkin konuşanlar, bozguncular, müsrifler, kibirliler, hainler, şımarıklar, fesatçılar, ihtiraslılar, istismarcılar ve adalette haddi aşanlar. Özetle ifade etmek gerekirse, İslâm Dini; Hayatın her alanını kapsayan, evrensel ve çağlarüstü bir Vahiy Sistemi’dir.

• Mehmet-Ali-BİÇER