YAŞADIKÇA

Bazen bir kelime bile çoktur, bir ömrü anlatmaya

Bazen de bir ömür az gelir derdini anlatmaya

Haykırırsın ağlarsın çırpınırsın anlamazlar

Bırak ekmeğini, seninle insanlığı bile paylaşamazlar

.

Yaşadıkça gördüm, yıkılışını; küçük duvarların

Ve temelini gördüm; Global adlı büyük duvarın

Aradım tükendi dediler, insani tüm değerler

Genetik olan soysuzlukmuş, babadan oğla meğer

Yılan, çıyan, fitne, fesat vesair.

Üşüştüler üstümüze, ne varsa karanlığa dair

Yaşadıkça gördüm

Baba kucağında, vurmayın diye haykıran küçük çocuğu

Lakin nişan aldı ve vurdu, Cengâver o çocuğu

Ağalar ölçüp biçmiş, bizim kimliğimizi

Dilimizi, fikrimizi ve hatta dinimizi

Böyle konuşacaksın, şöyle düşüneceksin

Şunları yiyebilir, şunu giymeyeceksin.

Bir seremoni imiş, gördüğüm tüm gerçekler

Yaşadıkça yaşadıklarım evrimleşip gidecekler..

Kalabalıklar nutuklar, bombalar neler neler

Ve balansı bozulmuş töresel resmi geçitler.

Çatlasın diktatörler varmı bizim gibisi,

Ağa gibi, paşa gibi, en az üç yıldızlı bizdeki demokrasi .

Ama haberi olsun onu hiç mi hiç sevmedim.

Sevenlerinden bile nefret ettim.

Yaşadıkça gördüm…

Her şey tıkır tıkır,kitabına uygun ve bürokratik

Apolet mülkün temeli,

Hortumlar demokratik

Yaşadıkça, söylemesini dinledim yağmurun,

Ve onu kucaklayan toprağın;

Öğretisini anladım; hiçbir teknolojinin ulaşamadığı

Sıradan herhangi bir ağacın.

Halt etmiş insanın,tüm canavarlığına inat

Bir ahenk içinde, hayvani ve bitkisel hayat.

Yaşadıkça aldığım ders, vasiyetim olsun sana dinle

Tek ol, yalnız kal sürülere rağmen, ama boyun eğme

Boyun eğme oğlum, zalimse babana bile.

ADİL AVAZ