Pamuk ipliği.
Zerafetten bir bağ, narin, koptu kopacak.
Bir ucunda hayat birinde ölüm.
Kim bilir kaç nefse umut, nasıl tartacak.
Pamuk ipliğinde sevda, zordur be gülüm.
Nice "ölümsüz aşk"ların sürgün mekanı.
Hüküm: "İnceldiği yerden kopsun" diyerek.
Bir ucunda saraylar diğerinde kabir makamı.
Bir solukluk zamanı ebedi zan ederek.
Ne insanlığı çeker, ne de zulmü, vahşeti.
"Allahın ipi" değil ki bu, pamuk ipliği.
Yaşarken yaşamak, anlamak kıyameti.
Hani birazdan gidecekmişçesine sanki.
Yaşam pamuk ipliğinde cambazlıkmış meğer
. İdam sehpasında, yağlı ilmek misali.
Düşmesin ya Rab bozulmasın dengeler.
Zira bu düzen, bu zemin cehennem mahali.
Nasıl bir oyundur bu, bir kumar ki bilinmez
. Değerler pamuk ipliğine bağlanır mı hiç.
Zulme ram olunmuş hakikat dillenmez
Hesap günü, pamuk ipliğine bağlanır mı hiç.