Bir Ahmet İzzet Paşa geçmiş bu dünyadan!

Ülkemiz içinde yaşadığı günümüzde 1437. Kurban Bayramı’nı idrak hazırlıklarına girişirken, ihtiyar dünyamızın her açıdan bir doyumsuzluğa, israfa ve dostu düşman bilme yanlışına kapıldığını müşahede ediyoruz.

 Hele ABD ile aramızda husule gelen yakışıksız ahval her iki tarafın lehine değildir. Üç asrı bulmamış ömrüyle Amerika ve Türkiye arasındaki münasebetlerde aklı selim galip gelmeli, muhteşem Türk milletinin muazzam geçmişi, ABD’nin kendi yaşayış dünyasında numune olarak bilhassa Osmanlı devletini adeta idol olarak yaşatma halinde olduğunu nazikane bir surette hatırlamalarını dileriz.

Adaletin dünyayı güven içinde yaşatan devirler, herhalde Devlet-i Ebed müddet Al-i Osman’ın 1683’e kadar temadi eden yılları, insaniyetin huzur ve refah içinde, sulh ve selamet yolunda olduğunu hatırlamak zor değildir.

Milletler tarihi, ilerleme yoluna koyulmuş milletlere rehberlik ederken adeta insaniyete hizmetin aynı zamanda kendi insanına ufuk açarken, bütün eşrefi mahlukata öncü olma yoluna açılmış demektir ki, bu hal, bir tatlı rekabet diye mütalaa olunmalıdır! Elbette ki, devletlerin tarihleri hakkındaki muhabbetleri muhteremdir.

Ama unutulmamalıdır ki, bizim milletimizin tarihi ise, İslam medeniyetinin, Endülüs İslam dönemini de içinde var hisseden tarihtir. Nitekim, İstanbul Fatihi’nin büyük oğlu Hazret-i Bayezid-i Veli; Katolik İzabella ve kocasının tatbik ettiği 1492 katliamının hedefi, Endülüs’ün insanlarının zulümden kurtulmaya çalışanlarını Osmanlı devletinin sinesinde yaşamaya gelmelerine yardımcı olmak için, din ve kavmiyet farkı gözetmeden, Yahudi demeden, Hıristiyan demeden zalimin elinden halas olmalarını temin için muhteşem donanmasını, çok değerli amirallerini seferber etmekten asla içtinap etmemişti.

Nitekim; umulur ki, aziz milletimizin bu yüksek meziyeti 11. asır sonrası Haçlı Seferlerinin, garptan, şarka yapılan saldırıları iki asır sürmüş; garba da, şarka da hayli nasihat bırakmıştır. Şarkta yaptıkları zulmün pişmanı olan hayli garplılar olduğu gibi, savunmacı şarkın bilhassa Selahaddin Eyyubi’nin, Arslan Yürekli Rişar’a yönelik yaklaşımları şark insanının büyük meziyetinin canlı numunelerindendir. 70 sene önce gördüğüm bir ‘Selahaddin Eyyubi Bozaslan’ adlı filimde, bir sahne hâlâ bütün ders vericiliği ile hafızamdadır. Sahne şuydu: İki sütun arasına konulmuş yuvarlak bir demir parçası. Rişar’ın elinde kalınca ve iri bir kılıç, kolunu kaldırdı ve sonra iki sütun arasına konulmuş demirin üstüne inen kılıç, yuvarlak demiri ikiye böldü. Bu sefer büyük kumandan Selahaddin Eyyubi, ipek bir kumaşı havaya attı.

Eğri kılıcını çekti ve yere doğru düşmekte olan ipek kumaşın altına keskin tarafı kılıçla buluşacak şekilde sabit olarak tuttu! Kumaş kendi ağırlığı ile kılıçla buluştuğunda, yarısı bir tarafa, diğer yarısı öbür tarafa düşmüştü. Büyük kahraman, İslam cengaveri Selahaddin Eyyubi şunları söylüyordu: “Ekselans; siz demir çubuğu bölerken, kolunuzun gücünü gösterdiniz! Ben ise ipek kumaşı kesen eğri kılıcın keskinliğini hatırlattım” demek suretiyle harp sanayiinin önemini 12. asırda dile getirmiş oluyordu.

Gelelim yazımızın başlığına: Ahmet İzzet Paşa, Sultan Vahideddin Han döneminde saraya çağrılır. Halife padişah kendisine makam-ı sadareti teklif eder. Ahmet İzzet Paşa; kendisinden 24 saat müsaade ister. Sebebi sorulunca der ki, “Efendimiz benim çok zengin ve büyük bir müteşebbis olan eniştem var. Kendisiyle gidip görüşeceğim, işlerini tasfiye etmeyi kabul etmesini isteyeceğim. Kabul ederse eğer, ben de sizin teklifinize evet diyerek sadareti kabul edeceğimi söyleyeceğim” dediğinde padişah bu müsaadeyi verir. Ahmet İzzet Paşa; eniştesine gider ve vaziyeti aktarır.

Enişte bey, vatanperver bir şahsiyettir. Cevabı “Sen görevi kabul et! Ben şu andan itibaren işlerimi tasfiyeye başlayacağım” der. Paşa, Sultan’a durumu arz eder ve makam-ı sadarete geçer. Ne var ki, bu sadaret yirmi beş gün sürer. Devlet hepimizden feragat istiyor, zor durumda elbet ve zor durumdayız da, teşvik ise tatbikle en üst makamdan başlatılmalıdır diye düşünmekte olan milyonlar da var.

Fiemanillah. Not: 1437. Kurban Bayramımız mübarek olsun. Vatanımız ve milletimiz kıyamete kadar baki ve temadi eylesin. 1437. dememiz Hazreti Muhammed Mustafa Efendimizden (s.a.v) bu tarafa olan Kurban Bayramı hasebiyledir.

Fiemanillah.

• Bir-Ahmet-İzzet-Paşa-geçmiş-bu-dünyadan!
• milli-görüş
• enfulud