VİDEO GALERİ
FOTO GALERİ
KÜNYE
FİRMA REHBERİ
İLAN REHBERİ
BİZE ULAŞIN
YAZARLAR
H24HBR

@ Haber Tarihi : 16 March 2020 01:45:56

0 Yorum

Kez Okundu.

Zülüm Bizdense Ben Bizden Değilim

“Zulüm bizdense ben bizden değilim.”

Rachel Corey, İsrail buldozerleri tarafından Filistinlilerin evlerinin yıkımını durdurmaya çalışırken, siyonistler tarafından vahşice katledildi.

H24HBR》YAŞAM 》BİYIBİYOGRAFİ GRAFİ

16 Mart 2003 Yirmi üç yaşındaki Amerikan barış aktivisti Rachel Corrie, 2003’te Gazze Şeridi’ndeki Filistinli bir ailenin evinin yıkılmasını önlemek isterken İsrail buldozeriyle ezilerek vahşice öldürüldü. Rachel Corrie’ye saygıyla...

’’Zulüm bizdense ben bizden değilim’’ Corrie’nin buldozerle vahşice ezilerek katledilmesinin üzerinden 17 yıl geçti, ancak vicdan sahibi insanların İsrail işgaline ve gerçekleştirdiği hak ihlâllerine karşı mücadelesi hiç bitmedi. Corrie, o zamandan beri Filistin halkıyla küresel bir dayanışma simgesi haline geldi.

RACHEL CORRİE KİMDİR?

10 Nisan 1979’da Washington’da doğan Corrie, hayatını Filistin haklarını savunmaya adadı. Konuyla ilgili içerikler: Rachel Ne hayal ediyorsa onun için çabaladı kısacık hayatı boyunca. O yolda dimdik dururken verdi son nefesini. Bütün dünya sustuğu anda “Zulüm bizdense ben bizden değilim’’ dedi, tarafını seçti. Hem de öyle şimdiki gibi klâvye şövalyeliğiyle yetinmedi, sığ protestolarda vicdanını rahatlatıp evine dönmedi. ‘’Şanslı azınlıktan bir Amerikalı’’ olarak İsrail’in gaddar buldozerine karşı durdu. Hakkı, hakikati, insafı, vicdanı haykırırken kalbi kömürleşmiş buldozer sürücüsü çelikten canavarı Rachel’in üstüne sürdü, önce ileri sonra geri manevralar yaparak Rachel’i iki kere ezdi. Kafatası kırıldı, kaburgaları parçalandı, akciğeri delindi...

Aktivistler hastaneye götürdüğünde çoktan ölmüştü... Peki ya Rachel ‘’İnsanın başının şalgam gibi kopartıldığı’’ topraklarda, evinden binlerce kilometre uzakta neden, niçin ölümü göze almıştı? Rachel Corrie Filistinlilerin haklarını savunan ve İsrailli askerler tarafından buldozer ile ezildi.

1979’da ABD’nin Washington şehrinde dünyaya geldi. Uluslararası Dayanışma Örgütü gönüllüsü bir insan hakları aktivisti olan Rachel Corrie, zulme uğrayan Filistinlilerin sesi olmak için Filistin’e gitti. Filistin’deki Gazze Şeridi’nin güneyindeki Refah kentinde, 16 Mart 2003’te Filistinlilerin evlerinin yıkılmasını engellemek istedi. Elinde megafonla buldozerin karşısına dikilen Corrie, İsrail askerleri tarafından zırhlı buldozerle ezilerek katledildi.

Corrie’nin ailesi İsrail’e dava açsa da İsrail Yüksek Mahkemesi bu davayı reddetti. Adı Filistin’de pek çok okul, hastane ve yeni doğmuş çocuğa verildi. Anısına birçok film, tiyatro yapıldı ve kitaplar yazıldı. Rachel Corrie’nin Filistin’den ailesine yazılan mektuplar derlenerek "Bırakın Tek Başıma Direneyim" adıyla kitap olarak yayımlandı. İnsan haklarının yılmaz savunucusu Rachel Corrie, 10 yaşındayken ilkokulu mezunlar töreninde yaptığı bir konuşmada nasıl bir hayat yaşayacağını ortaya koymuştu. Rachel Corrie şu ifadeleri kullanmıştı:

"Diğer çocuklar için buradayım. Buradayım çünkü umursuyorum.

Buradayım çünkü dünyanın dört bir yanında çocuklar acı çekiyor ve her gün 40.000 kişi açlık nedeniyle hayatını kaybediyor.

Buradayım çünkü bu ölen insanların çoğu çocuk!

https://www.4x4bet123.com/ https://www.4x4bet123.com/

Yoksulların hemen yanımızda olduğunun farkına varmalıyız, onları görmezden geldiğimizin...

Bu ölümlerin önlenebilir olduğunu anlamalıyız.

Üçüncü dünya ülkelerindeki insanların da tıpkı bizim gibi düşündüğünü, güldüğünü ve ağladığını anlamalıyız.

Onların bizim rüyalarımızı, bizim onların rüyalarını gördüğümüzü, Onların biz, bizim onlar olduğumuzu...

Benim hayalim 2000 yılında açlığı sona erdirmek! Benim hayalim yoksullara bir şans vermek!

Benim hayalim her gün 40.000 kişinin hayatını kaybetmesini engellemek! Geleceğe bakar ve orada parlayan ışığı görürsek benim hayalim gerçek olacak.

Açlığı görmezden gelirsek bu ışık sönecek. Hepimiz birlikte çalışır ve destek verirsek bu ışık büyüyecek ve yarınlar için umut olacak." İşte Corrie’nin Filistin’deki gözlemleri ve düşünceleri: ...

Filistinlilerle dost olmuştu Rachel. Çocuklara İngilizce öğretiyor, o da çocuklardan Arapça öğreniyordu. Cindy’nin biricik kızı Rachel yine çocukları düşünüyordu: "Buradaki çocukların evlerinin duvarlarında bomba delikleri var. İşgalci bir ordunun gözetleme kuleleri ve duvarları altında yaşıyorlar.

Eminim ki buradaki en küçük çocuk bile dünyanın diğer yerlerinde hayatın bu şekilde yaşanmadığının farkında." Bir gün, "Refah’tayım ama güvende hissediyorum." diyordu babasına; annesine yazdığı başka bir mailde "Yanlarında kaldığım ailenin evine dün bir bomba isabet etti.

Tam çay servisine hazırlandığım ve iki küçük bebekle oynadığım sırada evin tüm camları aşağı indi." diyordu. Rachel Filistin’i, Gazze’yi tüm gerçekliği ile yaşıyordu. Maillerinde "Geri dönersem rahat edemem.

Burada tüm bu yaşananları gördükten sonra bir şeyler yapmam lazım. Olympia’ya gelecek, kişisel işlerimi halledecek, burada olanları orada anlatacağım evet ama en kısa zamanda tekrar dönmeliyim." diyordu...

Henüz Bu Haber İçin Yorum Yapılmamış
Adınız Soyadınız
Güvenlik Kodu
BENZER HABERLER