ÜMMET ÅžUURU

“Ä°nsanlar (baÅŸlangıçta tevhit inancına baÄŸlı) tek bir ümmet idiler; sonra ayrılığa düÅŸtüler. EÄŸer (azabın ertelenmesiyle ilgili olarak ezelde) Rabbinden bir söz geçmiÅŸ olmasaydı, ayrılığa düÅŸtükleri hususlarda aralarında derhal hüküm verilir (iÅŸleri bitirilir)di.” (Yunus:19)

Ayet kadim tarihten söz ediyor fakat biz bunu Sevgili Peygamberimiz’in (s.a.a) Medine’de tesis ettiÄŸi site devletinde de görebilmekteyiz. Risaletin Medine döneminde Müslümanlar ve hatta orada yaÅŸayan gayri müslimler de dahil olmak üzere Ä°slâm’ın hayat bahÅŸeden kurumsal yapısı bütün insanlara insicam ve huzur içerisinde bir arada yaÅŸama imkânı vermiÅŸti.

Medine, Ä°slâm tarihinde birlik ve dayanışma içerisinde yaÅŸayan toplumun en somut örneÄŸidir. Bu nedenledir ki eski ismi Yesrib olan bu ÅŸehir Ä°slâm’ın hakimiyetinden sonra medeniyetin beÅŸiÄŸi anlamına gelen "Medine" ismini almıştı. Allah Resulü’nün liderliÄŸinde bir araya gelen Medine’deki bu topluluk ümmet ÅŸuuru ile hareket etmekteydi. Ümmet aynı zamanda birlik olmanın adıdır. Aynı deÄŸerler etrafında toplanmış insan topluluÄŸuna ümmet denir. Ümmet sözcüÄŸü terminolojik olarak “ümm” kökünden gelmektedir. “Ümm” Arapça anne demektir.

Her bireyin kutsiyeti olmakla birlikte bir aile içerisinde en kutsal ve kuÅŸatıcı deÄŸer annedir. Aileyi insicam içerisinde bir arada tutan annedir. Anne soyut bir kavram olmadığı gibi ümmet olgusu da hayali deÄŸil somut ve mücessem bir kavramdır. Rabbimiz bizi ulus, etnik ve mezhebi bir kimlikle deÄŸil ümmet kavramı ile tanımlamaktadır: “Gerçekten, sizin bu ümmetiniz bir tek ümmettir. Ben de sizin Rabbinizim, öyleyse bana ibadet edin. Onlardan bazıları parçalanıp fırka fırka oldular.” (Enbiya:92-93)

Åžu bir gerçek ki, ümmet olgusu dışındaki bütün tanımlar marjinaldir, asla kuÅŸatıcı deÄŸildir. Ümmet sözcüÄŸü ise evrensel ve kuÅŸatıcı bir tanımdır. Sevgili Peygamberimiz ahirete irtihal ettikten kısa bir süre sonra Emevilerin iÅŸ başına geçmesiyle Arap milliyetçiliÄŸi de devreye girmiÅŸ oldu.

O dönemde Arap olmayan Müslümanlara “Mevali” denilerek farklı muameleye tutulup gayri müslimlere özgü cizye sistemi onlara da uygulanmaktaydı. O dönemdeki siyasi baskılardan dolayı ümmet ÅŸuurunu kaybeden Müslümanlar zamanla farklı mezhep, farklı isim ve fraksiyonlarla fırka fırka parçalara bölündü. Akabinde Abbasiler iktidarı ele geçirdi. Onların da Emevilerden aÅŸağı kalır tarafı yoktu.

Ümmet yine bir zalimden kurtulup bir baÅŸka zalime itaat eder oldu. Asıl olarak ümmet tarih boyu olması gereken yerde olmadı. Ümmet tarihin hiçbir döneminde Ä°slâm adaletini yeryüzüne egemen kılma adına siyasi güce, siyasi kuvvete ve potansiyelinde mevcut olan izzet ve azametine kavuÅŸamadı.

Bugün de olduÄŸu gibi tarihin hemen hemen her döneminde ümmet coÄŸrafyası iç çatışmalara sahne oldu. “Allah'a ve Resûlü'ne itaat edin ve çekiÅŸip birbirinize düÅŸmeyin, çözülüp yılgınlaşırsınız, gücünüz gider. Sabredin. Åžüphesiz Allah, sabredenlerle beraberdir.” (Enfal:46)

Teorik olarak bir tek ümmetken ihtilaflara düÅŸüp parçalanmak ne büyük bir talihsizliktir. Çözülmek aynı zamanda, beraberinde zilletin ve aÅŸağılanmanın geldiÄŸi güç yitimidir.

Nitekim bugün iki milyara yakın nüfus potansiyeline sahip olan ümmetin hâline baktığımızda uluslararası arenada hiçbir varlık gösteremeyiÅŸi ve adeta zillet içerisinde yaÅŸayışı ne kadar üzücüdür. “Siz insanlar için çıkarılmış hayırlı bir ümmetsiniz, iyi olanı tesis eder, olumsuz olanı bertaraf edersiniz.” (Al-i Ä°mrân:110)

Dünya insanlığı nezdinde örnek bir toplum olmamız gerekirken, dünyaya adalet dağıtmamız ilâhî bir sorumluluk iken bugün ne hâllerdeyiz?

Dünya mazlumlarına sahip çıkmamız üzerimize vazife iken din kardeÅŸlerimize bile sahip çıkamaz olmuÅŸuz.

Siyonist iÅŸgalci Ä°srail’den hiç de aÅŸağı kalır tarafı olmayan Harem-i Åžerif iÅŸgalcisi olan Suud rejimi 7 yıla yakın bir süreden beri mazlum Yemen halkını bombalıyor. Bu katliama ümmet bazında dur diyecek bir kurumsal yapımız yok. Suriye’de büyük ÅŸeytan ABD’nin baÅŸlatmış olduÄŸu iç savaÅŸ 10 yılı doldurdu. Ümmet buna da engel olamıyor. Kısa bir süre önce toplu katliama maruz kalan Myanmarlı Müslüman kardeÅŸlerimiz kaderlerine terk edilip adeta unutuldu bile. Öte yandan uzun yıllardan beri DoÄŸu Türkistan halkı Çin zulmüne maruz kalmaya devam ediyor, kimsenin sesi çıkmıyor.

Ä°ki yüzlü BirleÅŸmiÅŸ Milletler’den bir beklentimiz olamaz her hâlde?

Peki Ä°slâm ümmetinin BirleÅŸmiÅŸ Milletler’i nerede?

NATO savaÅŸ uçaklarını Libya’ya gönderdik orada barış ve huzuru temin etsinler diye deÄŸil, oralarını tarumar etsinler diye. Onlar da öyle yaptı zaten.

Elin gâvurundan medet umulur mu?

Peki bizim Ä°slâm NATO’muz, Ä°slâm Barış Gücü’müz nerede? Ümmet ÅŸuuru her ÅŸeyden önce kurumsal birlikteliÄŸi imanî bir vecibe olarak görür. Bakınız 70 yıldan beri namus-u ekberimiz olan Kudüs ve kutsal Filistin toprakları Siyonist postalları altında çiÄŸneniyor. Gasıp Ä°srail 70 yıldan beri her Allah’ın günü iÅŸgaline ve katliamlarına devam ediyor. Ümmet nerede? Ümmetin vurucu ve caydırıcı gücü nerede?

Ümmet, Ä°slâm coÄŸrafyasının baÄŸrına saplanmış olan bu hançeri ne zaman söküp atacak?

Mazlum Filistin halkı kaderiyle baÅŸ baÅŸa bırakılmış adeta. Filistin halkına el altından yapılan yardımlar ümmet için teselli veya vicdan rahatlaması olamaz. Ä°ÅŸgalciler o topraklardan tamamen kovulmadan ümmet vazifesini asla yapmış olmayacak. Ümmet evrensel birlikteliÄŸini tesis etmeden iÅŸgalcileri kovamayacak.

Ä°zzete, felaha ve zafere kavuÅŸmanın ön ÅŸartı ümmetin siyasi, ekonomik ve askeri alanda bir araya gelmesi ve tek devlet çatısı altında birleÅŸmesine baÄŸlıdır.

Birlikten izzet doÄŸar, birlikten zafer doÄŸar. Rabbimiz bize birliÄŸi emretmektedir. Hiç kuÅŸkusuz ümmet ÅŸuuruna erip birlik olursak Rabbimiz bizi felaha kavuÅŸturacaktır...

• Ãœmmet-Åžuuru
• hazım-koral