Mezobotamya kültürlerin, Dinlerin, Dillerin, Hoşgörünün kadim şehridir. Kaside ve ilahiler söyleyen bir söz ustası Dengbéj Hacı Şeyhmus ve Hafız Halefi Üstad Doğan Bekin kaleme aldı.
HAFIZ HACI ŞEYHMUS VE HAFIZ HACI HALEF
Eskiden Şeyhanlı Hafız Hacı Şeyhmus ve Hafız Halef adlı iki âmâ derviş (Dengbej) Mardin’in “Suk el Bakar” çarşısını mekân edinmişlerdi kendilerine.
Her ikisi de birer ser hanende olarak dükkânların önünde bağdaş kurup, arabana(Def) ile parmak uçlarıyla usul tutup,Kürtçe ilahiler söyler, herkes te onları büyük bir huşu içerisinde dinler ve gönüllerinden ne koparsa onlara yardım yapmaya çalışırdı.
Can can can tu canî, Talae el Bedru Aleyne,Sultan Şeyhmus, Kani Muhammed Mustafa gibi ilahileri büyük heyecan uyandırırdı. Bizler de sırf onları dinleyebilmek için işimiz olmadığı halde çoğu kez Suk el Bakar’ı uğrak yeri yapar, onları bir müddet dinledikten sonra yolumuza devam ederdik.
O asil Mardinli dükkân sahipleri de, bu engelli çifte büyük hoş görü örneği gösteriyorlardı o vakitler. Kendilerine “hafız” diye hitap edilirdi çoğu kez. Bunlardan Dengbej Hafız Halef Hakkın rahmetine kavuşmuş olduğunu öğrendim ve gerçekten çok üzüldüm.
Dengbej Hafız Hacı Şeyhmus’u ise Sultan Şeymus’ta gördüm geçen yıl. Oturup karşılıklı çay içtik ve eski günleri yâd ettik beraberce. Mardin’in o günlerini birer film şeridi gibi kapalı olan gözleriyle değil, açık olan kalp gözüyle anlattı birer birer. Anlattıkça da duygu seline kapıldı sanki. Söylediği bir söz çok duygu yüklüydü.
”Eğer Mardinliler haklarını helal etmeseler, cennette girmemiz mümkün değildir”diyordu Hafız Hacı Şeyhmus. Neden diye sorduğumuzda, cevabı çok ilginçti : “Yıllarca Mardinli esnaflara engel olacak derecede rızık kapılarının önünde arabana çalardık saatlerce ama hiçbir Mardinli esnaf, bırakınız engel olmayı, kırıcı olabilecek bir söz dahi söylemedi bizlere. Onun için üzerimizde büyük hakları var” diye söyledi.
Bu davranış, Mardinlilerin âlicenaplılığını, eşsiz misafirperverliklerini, insanlığını, saygısını göstermesi bakımından çok önemlidir. Çünkü onlar bereketleriyle gelirlerdi Suk el Bakar’a ve önünde oturdukları dükkâna bir farklılık ve canlılık getirirlerdi. İnsani ve İslami değerlerle Mardin esnafının bu iki dengbej dervişe gösterdiği hoşgörü ve anlayış duygusu asil bir hasletin ürünü olsa gerek.
Bizler de Hafız Şeyhmus ve Hafız Halef’i çok ama çok sevmiştik. Onlar Suk el Bakar’ın birer sembolü idiler. Onlar bize, biz onlara manevi bir haz ile Allah aşkına yar-ı meftun idik. Onun için metfun olsalar bile, Mardinlilerin eğer varsa hakları sonuna kadar helaldir onlara.
Tunç Türkiye’de Tutuklu Casus Sayısını Açıkladı
Kerimandan Ebrar’lara Sevinin Başlar Yüksekte 
Van gölü’nde Kayı Tamgalı Haç Taşlar 
Şüheda Sadakat Vefat Etti 
Yrp’de Cumhur İttifakı Depremleri 
Diyanet: Seccadenin Kutsiyeti Yok
