SAVAŞI TANIMAK

H24/Adil AVAZ

 Öncelikle savaşı tanımak lazımdır. Müslüman kimseye savaş açmaz; kendisini kaçınılmaz bir savaşın içinde bulur. Yüreğincedir duruşu, tavrı ve hayatın anlamı. Ve yüreğincedir geleceğe dair hesapları.

Zulmün filizlendiği yerde başlar kavgası müslümanın. Başlar, adeletin fukaralaştığı; zalimin egemen olduğu yaşam tarzlarında savaşı.

Müslümanlar yeryüzünde Allah'ın övdükleridirler. Adaletten ve adaletsizlikten fert fert sorumludurlar. Suskunluk, körlük ve korkaklık, zulmün yegane gıdasıdır.

Zalime karşı hakkı haykırmak ancak müslümanın şiarıdır. Hesaba çekileceği bilinciyle hesap sormalıdır. Özgün duruşu, kıyamet ve hayatın göstergesidir.

Bismillah (allah adına) diyerek başlattığı her eylem; müslümanın şahsında, her türlü seküler dayatmayı red edip dışlar. Mücadele veya savaşının kurallarını düşmanı değil; kendisi belirler.

"Oranlı" veya "orantısız güç" girdabını kendi stratejisi ile es geçer. "Allah-ü ekber" derken, başka büyük tanımadığını deklere eder. Her müslüman, çarmıhtaki İsa, saraydaki Musa, kuyudaki Yusuf ve Hira'daki insandır.

Zulme şahit olduğunda, hayatı ötelemesini bilendir. Elbette kolay değildir. Nuh'un, Lût'un, Meryem'in çıkmazlarınca çıkmazları vardır inanmanın. Bedir'lerin yanında; Uhud'ları vardır kavgaların.

Dağların titreyip geri çekilmesinin, sebebi asliyesidir durum. Dirilmek için ölmenin gerekliliğini bilendir müslüman. Savaş, kimi zaman "züleyha"ya; kimi zaman Firavun'a karşı duruşlardır. Bu duruşları beşeri hiç bir sistemin kuralları blirliyleyececek izan ve kudrette değildir.

Müslüman, Allah ile "Fatiha" adında bir antlaşma yapıp ve bu antlaşmayı günde beş sefer yenileyendir. Hayatını ve hayatına ait etkenleri bu antlaşmaya göre dizayn eder.

Müslüman, Allah'ın dediği gibi olur ve Allah'ın dediği gibi görünür. Dolayısı ile eğer müslüman savaşıyorsa onun, savaşı CİHAD tır

• Birinci-Dünya-Savaş
• İntifada
• fatiha-yokuşu