KUR’AN’DA ÇELİŞKİ VAR MI?

H24/ Mehmet Sait ŞİMŞEK

Bir dostum sosyal medyada dolaşan bir video göndererek bu videodaki iddialar hakkındaki görüşlerimi öğrenmek istiyor.

Söz konusu videoda Hz Âdem kıssasına dair Bakara suresinde geçen 30-35 ayetleri ile Taha suresinin 125 ve 126 ayetlerini gündeme getirerek birçok çelişki bulduğunu iddia ederek Kur’an’ın Allah kelamı değil bir beşerin sözü olduğunu ileri sürüyor. Bu arada ağzını bozarak Kur’an’a hakaretler etmeyi de ihmal etmiyor. Biz onun bu tür soytarılıklarını bırakarak iddialarını ele alacağız.

BAKARA 30-35 AYETLERİ 30. Rabbim meleklere: “Yeryüzünde bir halife yaratacağım” dediği zaman dediler ki: “Orada bozgunculuk yapacak ve kan dökecek birini mi yaratıyorsun? Oysa biz seni överek yüceltip takdis ediyoruz.” (Rabbin) “ Ben sizin bilmediklerinizi bilirim “ dedi.

31. Ve Âdem’e isimlerin tamamını öğretti. Sonra onları meleklere sunup, “Dedikleriniz doğru ise haydi şunların isimlerini bana söyleyin” dedi. 32. Dediler ki: “Sen yücesin bize öğrettiklerinden başka hiçbir bilgimiz yoktur. Gerçekten sen bilensin hikmet sahibisin.”

33. Allah: “Ey Âdem, bu şeylerin isimlerini onlara söyle” dedi. Âdem o şeylerin isimlerini kendilerine söyleyince de (Rabbin) dedi ki: “ Göklerin ve yerin gaybını ben bilirim. Açığa vurduklarınızı da, gizlediklerinizi de bilirim demedim mi?”

34. Hani bir zamanlar meleklere: ”Âdem’e secde edin” dedik iblis hariç hepsi secde ettiler. O diretti ve büyüklük tasladı, böylece kâfirlerden oldu.

35. Dedi ki: ”Ey Âdem, sen ve eşin cennete yerleşin ve dilediğiniz şekilde orada bol bol yiyin; ancak şu ağaca yaklaşmayın yoksa zalimlerden olursunuz.” 36. Ne var ki şeytan ayaklarını kaydırdı ve onları bulundukları yerden çıkardı. Biz de : “Birbirinize düşman olarak inin. Belli bir zamana kadar sizler için yeryüzünde bir yerleşme ve yararlanma vardır” dedik.

TAHA SURESİ 115-122. AYETLER 115. Biz daha önce Âdem’e de emirler verip söz almıştık; fakat o unuttu. Biz onu kararlı bulmadık.

116. Hani biz bir zamanlar meleklere Âdem’e secde edin demiştik iblis hariç secde ettiler; o ise diretti.

117. Biz de dedik ki: ”Ey Âdem! Bu hem senin için hem de eşin için bir düşmandır. O sakın ha sizi cennetten çıkarmasın; sonra mutsuz olursun.

118. Burada senin için ne acıkmak vardır ne de sıcaktan bunalırsın.

119. Şeytan ona vesvese verdi ve dedi ki: ”Ey Âdem sana ebedilik ağacını ve sonu olmayan bir egemenliği göstereyim mi?”

120. Nihayet o ikisi o ağaçtan yediler. Bunun üzerine avret yerleri de kendilerine göründü de üstlerini hemen cennet yaprağı ile örtmeye başladılar. Âdem Rabbine karşı gelmiş ve şaşırıp kalmıştı.

121. Sonra Rabbi onu seçti tövbesini kabul etti ve onu doğru yola iletti.

122. Buyurdu ki birbirinize düşman olarak hepiniz oradan inin. Benden size bir hidayet geldiği zaman da kim benim hidayetime uyarsa bilsin ki o ne sapar ne de mutsuz olur.” Konuşmaya göre bu ayetlerde birçok çelişki var; bir ayette Âdem’in yasak ağaçtan yemekle Allah’ın emirlerine karşı geldiğini söylerken bir ayette unutarak yediğini, başka bir ayette ise şeytanın ayaklarını kaydırdığı ifade ediliyor. Karşı gelmek başkadır, unutarak yemek başkadır, şeytanın ayaklarını kaydırması bambaşka bir şeydir. Unutarak yemişse zaten İslam’da bunun bir sorumluluğu yoktur.

Nitekim oruçlu olduğunu unutarak yemek yiyenin orucu bozulmaz. Konuşmacının diğer çelişki iddialarını bir sonraki yazıya bırakarak bu üç anlatım arasında çelişki olup olmadığını görelim. Unutarak işlenen bir yasak sorumluluk gerektirir mi? Kişi eğer önemsemediği için unutmuşsa elbette sorumluluk gerektirir. Namaz kılmayan yahut namazı önemsemeyen kişi vakit gelir geçer, o namazı hatırlamaz. Unutuyor diye onu mazur mu göstereceğiz?

Nitekim ayette: “Biz onu kararlı bulmadık” deniliyor. Yani Allah’ın yasakladığını yapmama konusunda azimli değildi; yasağı ciddiye almadı, denilmektedir. İşte bu sebeple unutmasından dolayı sorumlu tutulmuştur.

Şeytanın ayaklarını kaydırması meselesine gelince bu Âdem’i mazur göstermez ki. Aynı kıssada Âdem’e ve Havva’ya şeytanın düşmanları olduğu hatırlatılıyor. İşlene günahlar şeytanın vesvesesiyle işlenir.

• Mehmet-Sait-Şimşek