İÇİMİZDEKİ DÜŞMAN

H24/ Makale/ Mehmet Ali BİÇER 

Bizler, bedenimizde görünmeyen iki büyük düşmanı birlikte barındırıyoruz. En büyüğü nefs, diğeri ise şeytandır. Örnek Modelimiz Hazreti Muhammed (S.A.V.)’in “En Büyük Cihad” dediği “Nefs” konusunu değerlendireceğiz. Sözlük Anlamıyla Nefs; Can, ruh, benlik, kişilik, insanın özü ve iç alemi olarak biliniyor. Kur’an’ı Kerim’de “Nefs” sözcüğü, üçyüze yakın yerde kullanılmıştır. Bizim dışımızda ise dört tane daha büyük düşmanımız vardır, Bunlar; Münafık, Zalim, Kâfir ve Siyonizm DÜŞMANINI TANI

Cenab’ı Allah’ı tanımanın yolu, kulluğa erme bilincimizin oluşması, nefsimizi tanımaktan geçiyor. Neden mi? İşte, örnek modelimiz Hz.Muhammed (S.A.V.)’in Hadis’i Şerif’i; “Nefsini bilen, Rabb’ini bilir.” Bu Hadis’i Şerif, bütün problemlerin çözümü için de geçerlidir. Asr’ı Saadet’in Mekke dönemi nefs eğitimi üzerine bina edilmiştir. En önce ilahları ret etmek (La ilahe demek) nefisle çok yakından ilgilidir.

ÖRNEK MODELİMİZ

Peygâmberimiz (S.A.V.)’in yetim büyümesi, yoksulluğu, altı evladının vefat acısı, kâfirlerin üç yıllık ekonomik ve sosyal boykotu, ücretsiz mücadelesi, aile hayatındaki sadelik ve güzel ahlâkı tamamen nefs eğitiminden geçtiğinin nişanesidir. Çünkü O, “Beni Rabbim terbiye etti ve ne güzel etti.” Sözüyle nefsinin eğitildiğini açığa çıkarmıştır. RABB; Eğiten, terbiye eden anlamında, Cenab’ı Hakk’ın sıfatlarındandır.

YERYÜZÜ YILDIZLARI

Tabii ki, sahabe’i kiram’lar da nefs eğitimi tezgahından geçmişlerdir. Halife Hz.Ömer (R.A.) Kudüs’ü fethettiğinde, halk bal şerbeti içmiyor diye sofrada şerbete dokunmamıştır. Hazreti Ali (R.A.) savaşta yere yatırdığı düşmanını tam öldürecek iken, kendisinin yüzüne tükürülmesi ile “Seni Allah adına öldürecektim. şu anda olaya nefs karıştı artık serbestsin, daha sonra tekrar karşılaşırsak seni o zaman öldürürüm.” Demiş ve böylece adamın hidayetine de vesile olmuştur. Hazreti Ebubekir (R.A.)’ın sıddıkiyet özelliğini öne çıkaran yapı, nefsini kontrol altında tutmasındandır.

GÖNÜL MEDENİYETİ

623 Yıllık Osmanlı Devleti’nin temel taşları, Gönüller Sultanı Şeyh Edeb Ali’nin (K.S.) Osman Gazi’yi nefs eğitiminden geçirmesiyle atılmıştır. Yavuz Sultan Selim Han Mısır’ın fethi sonunda İstanbul’a yaklaştığında, halkın tören hazırlıklarını duymuş, bu benim nefsime hoş gelmesin diye ordusuyla beraber şehre gece yarısı girmiştir. Siz de takdir edersiniz ki, nefs ve eğitimi bir makalenin hacmini aşan geniş bir konudur. Tasavvuf hayatı başlı başına nefs ve gönül eğitimine dayalıdır.

NEFS KÖTÜLÜKLERDEN YANADIR

Şehvetin esiri olan hayvani nefs; İnsanı kötülüğe sevk eden yontulmamış ham nefstir. Şeytanın kulu, kölesi ve onun güdümündeki nefstir. Nefsi emare ise; kötülükleri emreden en aşağı, kalitesiz ve çürük nefistir. Saygıdeğer, münevver, itibarlı, entelektüel, etiketli, elit insanların (ahmakların) çoğu nefsi emmare bataklığında çırpınmaktadır. Nefsi emmare yedi başlı ejderha gibidir. Hırs, haset, şehvet, öfke, cimrilik, kin, kibir ile kendini ve çevresini yer bitirir, tozu, dumana katar. Böyle bir nefs, uzman manevi bir doktorun gözetiminde yedi basamakta terbiye edilerek ancak olgunlaştırılır. İşte kanıtı; Kur’an’ı Kerim, Yusuf Suresi: 53.Ayet’i Celilesi; “Muhakkak ki, nefs olanca şiddetiyle kötülüğü emredicidir.” Nefs ile ilgili bir Hadis’i Şerif; “Ya Rabbi, göz açıp kapayıncaya kadar, beni nefsimle başbaşa bırakma.”

NEFS NASIL EĞİTİLİR?

Nefs ölümü hiç sevmez ve ölüm onun sonu demektir. Onun için evin mezarlığa yakın, camiye uzak olması istenmiştir. Cami girişlerine ahiret motivesi için büyük zatların kabri özellikle hazırlanmıştır. Eskiden gelin ve damat ibret alsınlar diye düğün öncesi mezarlık ziyareti yaptırılırdı. Tasavvuf hayatında her gün ölümü düşünmek vardır. Nefsin açlığa da tahammülü yoktur. Oruç tutmak, inzivaya çekilmek (çile, erbain, itikâf) hep nefsin terbiye edilmesinde öne çıkmaktadır. İslâm’i sohbetlere katılmak ise vazgeçilmezdir.

NEFS EĞİTİMİNDEN KAÇINILMAZ

Güvenlikte, avcılıkta ve sirkte hayvanlar eğitiliyorsa, insanlar da haydi, haydi eğitilirler. Böylece terbiye edilmiş nefs; Paylaşımcı olur, diğergâmlı davranır. Nankörlük yapamaz, devamlı haline şükredici ve kanaatkâr olur. Değerli olanları hiç unutmaz, sürekli hatırlar ve ünsiyet sahibidir. Aceleci olmaz, sabır abidesidir, öfkesini kontrol altında tutar, merhametlidir, mütevazidir, af edicidir, dostlarına vefalıdır, iyilik elçisidir, güvenilir kişiliğe sahiptir. Başarı, mevki, makam, servet, şan ve şöhret onu hiç şımartmaz. Yazar ve Şair Necip Fazıl Kısakürek’in anlatımıyla; ”Hep nefs çıkar karşıma, ölüp, ölüp dirilsem. İnsanlardan kaçmak kolay, bir kendimden kaçabilsem.” Üstat, nefsin çetin bir düşman olduğunu böylece vurgulamıştır.

• İçimizdeki-Düşman
• Nefis-terbiyesi
• Benlik