Gül mü, Kaktüs mü..?

H24/ MAKALE/ NEVÄ°N GÜLÇEBÄ°

 Gül, kaktüsün sadece çiçeÄŸini görür, kaktüsün binlerce dikenine aldırmadan.

Kaktüs ise gülün üç beÅŸ dikenine takılır, kendisinin binlerce dikeni olduÄŸunu umursamadan.

Herkes karşısındakinde kendisinden bir parça arar.

Bunu kendisini iyi ve güvende hissetmek için yapar çoÄŸu zaman.

Veya (iyi ya da kötü) kendisinde olanın benzeri dikkatini çeker karşısındakinde. Gül, dikenler içindeki çiçeÄŸi görür.

Kendisi gibi bir parça ararken. Kaktüs, gülün güzelliÄŸinden geçip dikenlere odaklanır.

Çünkü kendinin her tarafını dikenler sarmıştır.

Gül kaktüsün çiçeÄŸini öne sürüp, kendinin de bir çiçek olduÄŸunu, belki de onun çiçeÄŸinden daha güzel olduÄŸunu söyleyip etkileyecektir onu. Ya da bu yaklaşım onu kıracaktır.

Ve ya kaktüs, onun dikenlerinden daha fazlasına sahip olduÄŸunu, bu acı verici ve üzerindeki çirkin ÅŸeylerle birlikte yaÅŸamak zorunda olduÄŸunu ve bu yüzden onu çok iyi anladığından söz edecektir güle.

Ya da ikisi de uzlaşıp, sen de bende de hem güzellikler hem acılar barındırıyoruz üzerimizde diyip bir samimiyet oluÅŸacaktır aralarında. Yani dostlar; aslında bizde bitiyor her ÅŸey.

Gül ya da kaktüs olun hepimiz insan olduÄŸumuz sürece, ki öyleyiz ve daima öyle olacağız, birimiz diÄŸerinden, öbürü berikinden bir parça taşıyacaktır kendi üzerinde.

Benzerliklerimiz ya da çatışmalarımız bu yüzdendir hep. Kıskançlıklarımız da. Bu ortak paydaları ne tarafta deÄŸerlendireceÄŸimiz önemli asıl olarak; BirleÅŸtirici mi ayrıştırıcı mı olmalıyız ?..

Ä°çinden geçtiÄŸimiz bu zorlu süreçlerde Rabbimizin, bizlere öÄŸrettiÄŸi ahlâki ilkelere ne kadar da muhtacız. Geliniz, bu ilkelere hep birlikte kulak verelim: “araÅŸtırınız “ emridir.

Rabbimizin, “Ey iman edenler! Güvenilir olmayan biri size haber getirdiÄŸinde o haberin doÄŸruluÄŸunu iyice araÅŸtırın.” buyurmaktadır.

Bizlere gelen bir haberi araÅŸtırıp soruÅŸturmadan, gerçekliÄŸini tespit etmeden onu doÄŸru kabul etmek bizleri yanlış sonuçlara götürebilir.

Böyle bir tutum, istenmeyen durumlara, fitne ve fesada sebebiyet verebilir. Neticede yaptığımıza piÅŸman oluruz. ‘ıslah edici olmaktır.

Ä°nsanlar arasında yaÅŸanan sorunları çözüme kavuÅŸturmaktır. Ä°fsat edici ve yıkıcı deÄŸil, yapıcı ve onarıcı; ayrıştırıcı ve bölücü deÄŸil, birleÅŸtirici ve bütünleÅŸtirici olmaktır.

Kin, nefret ve ÅŸiddetin karanlıklarına karşı sevgi, muhabbet ve kardeÅŸliÄŸin gücünü el birliÄŸiyle hâkim kılmaktır.

Tefrika ve çatışmanın bataklığını hep birlikte kurutmaktır. “adil olunuz” emriyle adaleti yüceltmektir. Hiçbir koÅŸulda hak ve hukuktan, sadakat ve doÄŸruluktan asla ayrılmamaktır. “alay etmeyiniz” emridir. Hiç kimseyi hor ve hakir görmemektir.

Âdem ve Havva’nın çocukları olarak aynı özden yaratıldığımızı hiçbir zaman unutmamaktır. ‘birbirimizi karalamaktan kaçınmaktır.

Küçük bir iÅŸaretle veya ima ile de olsa karşımızdakini rencide etmekten sakınmaktır. Ä°nsan onur ve haysiyetini zedeleyecek her türlü söz, tutum ve davranıştan uzak durmaktır.

‘Birbirinizi kötü lakaplarla çağırmayınız. Birbirinize lakap takmayınız” emridir. Zira tıpkı insanın kendisi gibi ismi, ÅŸerefi ve itibarı da saygıya layıktır, ‘Birbirimiz hakkında yerli yersiz zanda bulunmaktan kaçınmaktır.

Çünkü insanlar hakkındaki zan, çoÄŸu kez kiÅŸiyi yanıltır, günaha sevk eder.

Yanlış anlaşılmalara, huzursuzluklara sebebiyet verir. ‘BaÅŸkalarının kusurlarını, eksiklerini araÅŸtırmaktan sakınmaktır.

BaÅŸkalarının mahrem hallerini ifÅŸa etmeye kalkışmamaktır. Bize düÅŸen asıl görevin kendi hata ve kusurlarımızı gidermek olduÄŸunu unutmamaktır. “Birbirinizin gıybetini yapmayınız.

Birbirinizi arkadan çekiÅŸtirmeyiniz.” emridir. Zira bize düÅŸen, yokluÄŸunda dahi kardeÅŸimizin hak ve hukukunu gözetmektir. Onun varlığını kendi varlığımız gibi görmektir. Haysiyetini kendi haysiyetimiz bilmektir.