BİR HALKI HASTALANDIRMAK

H24/Adil AVAZ'dan analizler

Toplumsal erazyonu körükleyen düşünce yağmurlarından bahsediyorum. Düşünce dediysem sermaye bulutlarının ürünü. Sağnak sağnak. Sel olup sürüklerken insanları, geriye mil, balçık kokuşmuş çamurdan bir toplum bırakan düşünceler.

Babasına karşı cengaver; patronları karşısında düğmelerini ilikleyip "hazır ol"da bekleyen köleleri, yetiştiren düşünceler. Moda kulvarında tesettürlü veya tesettürsüz mankenleri kobay olarak yarıştıran düşünce virüsleri. "Bir dahamı geleceğiz dünyaya" mantığıyla dünyanın anasını ağlatan mikroplu düşünceler.

Dolarla beslenip düşünce üreten(!) yazar lakaplı sermaye kölelerinden tutun, globalleşen dünyada kabilecilik oynayan özgürlükçü kahramanlara(!) kadar çürümüş bir toplum.

"Doğu kültürü" dediğimiz, akl-ı selimden yoksun, hikaye ve maceraperest temelli yaklaşımlara takım elbise ve kravat giydirerek adam diye piyasaya sürdüğümüz bir kültürdür. Bu yaklaşım tarzı Yemen'den Yunanistan'a kadar olan tüm iklim şeridinde sırıtmaktadır.

Zaten bu coğrafyadaki ahval de bunun göstergesidir. Acıtasyonlu "arabesk" kültürünün dayattığı,Türklerin "asena"sından tutun cemaatların "gavs"ına, Alevilerin "imam Mehdi"sine, ulusalcıların Kemal'ine kadar, bir kahraman özlemi veya tutkusu ki toplumumuzun karakterini oluşturan, şırıngalanmış düşünce genleridir. Bu durumu, baskıya verilen tepki olarak algılayıp masumlaştıramayız. Bu durum iyiler ve kötüler dalaşı da değildir.

Metropol baronlarının finansörlüğünde, işçi, köylü, emekçi edebiyatı yapan kahramanların(!) nasıl birer sefil köle olduklarını, yaşam tarzlarından keşfetmek hiç te zor değildir. Allah'ın ikame ettiği dini hayatımıza olduğu gibi aktarmak varken; onu ziyadeleştirmek, eksiklerini tamamlamak(!) adına, din Arşimet'liğne soyunan zerzevatın, sokakları işgal eden çin malı (çakma)ürünleri.

Hepsi birer alleme-i cihan, hepsi birer temsilci zamane tanrıcıklardan. Umutlarımızın bile mahremiyeti vardı kendimizde sakladığımız. Bırakın bu gün kü ahlaksızlığa dilsiz şeytan kalmak, ahlak'ı telkin etmeye bile utanırdık. Hatırlıyorum hala, çocukluğumda dışarıya çıkarken evin kapısını kilitlemek köylüye hakaret sayılırdı. Necip bir ümmetin kurallarını nasılda hoyratça harcamışız.

Takvanın toprağını, zenginlik bombardımanıyla nasıl da işgal etmişiz. En naçar hallerimizde bile sığındığımız Allah iken; bu gün özel yatlarımızla sığındığımız tanrısal limanlar....... Üzerinize alınmayın arkadaşlar. Pencereme bir kuş konmuş ona anlatıyorum...

• Bir-Halkı-Hastalandırmak
• Adil-Avaz